Het derde trimester van onze zwangerschap zit er alweer bijna op. Tellen de laatste loodjes ook echt het zwaarste? Voordat we ons jongetje mogen verwelkomen op deze wereld is een zwangerschapsupdate wel gepast. Hoe gaat het met ons? Van nesteldrang, vluchtkoffer tot lichamelijke kwaaltjes en onzekerheden.
9 maanden wachten duurt best lang als je er over nadenkt. Tot het moment dat je al de 39 weken aantikt! Het derde trimester van onze zwangerschap is bijna voorbij. Het moment dat ik ons kindje op de wereld mag gaan zetten komt wel heel dichtbij.
Op internet heb ik veel gelezen over wat je allemaal kan verwachten in het derde trimester van een zwangerschap. Ik was een beetje bang omdat ik in het eerste trimester zo ziek was dat dit een kwaaltje zou zijn wat terug zou komen. Gelukkig is me dat bespaard gebleven. Lichamelijk zijn er wel wat dingen veranderd.
Brandend maagzuur maar het brandt niet!
Oké het klinkt heel gek maar op een gegeven moment kon ik niet meer laat op de avond eten. Na een uur of acht hoefde ik echt geen koekjes meer te eten of chips want dan kon ik de hele nacht wakker liggen. Ik kreeg dan een druk op mijn borst alsof mijn slokdarm kapot was, klinkt gek ik weet het. Het brandt niet zoals brandend maagzuur maar het deed wel super zeer. Gelukkig kwam ik er vrij snel achter dat het lag aan het tijdstip van eten dus daar kon ik rekening mee houden.
Slapeloze nachten
Ik merk dat mijn slaapritme in het derde trimester van deze zwangerschap behoorlijk is veranderd. Ik slaap de nachten helaas niet meer door en tussen 03:00 en 05:00 ben ik meestal wakker. Niet specifiek omdat ik moet plassen maar meer omdat ik dan zin heb in eten of omdat de baby wakker is. Ook merk ik dat ik veel lichter slaap dan normaal. Ik heb de laatste tijd oordopjes nodig want anders kan ik uren wakker liggen van geluidjes in huis.
Nesteldrang
Een paar weken geleden sloeg dan toch de nesteldrang toe. Daar schreef ik al eerder een stukje over. Best gek hoor dat je daar opeens last van kan krijgen. Het huis is inmiddels redelijk op orde. Ik heb met bijna 38 weken nog een stellingkast in elkaar gezet met bloed, zweet en tranen. De zolder opruimen stond ook op mijn to do lijstje, dat is gelukt. Het was er namelijk een behoorlijke dumpplaats geworden.
Ik had verwacht dat ik tegen het eind van de zwangerschap geen huishoudelijke klusjes meer zou doen. Ik had me in ieder geval voorgenomen dat het zo zou gaan. Er klopt alleen niets van! Als het aankomt op dingen uit handen geven dan vind ik dat nog steeds heel lastig. Wel merk ik dat sommige dingen wat moeilijker zijn om nog te doen en dat ik wat eerder op de bank moet gaan liggen. Maar stofzuigen, dweilen en andere huishoudelijke taken gaan me nog verrassend goed af. Een ding wat ik echt niet meer doe is de boodschappen, dat doe ik al weken samen met Dylan.
Babywasjes
In combinatie met de nesteldrang begon ik ook aan de babywasjes en het inrichten van de commode op de babykamer. We hebben best wel veel babykleding gekregen die een mooi plekje verdiende. Uiteindelijk heb ik maat 50/56 en 62 in de kast liggen en de rest is naar boven gegaan tot meneer wat groter is. Best wel erg eigenlijk om al zoveel voor hem in huis te hebben maar we zijn er wel enorm dankbaar voor.
Voorweeën
Met Kerst heb ik last gehad van voorweeën. Een soort van steken in mijn onderrug die best wel even vervelend waren. Ze waren niet mega pijnlijk en goed weg te masseren dus dat scheelde wel. Ik werd er alleen erg onrustig van. Afgelopen week had ik ook weer voorweeën alleen dit was meer een combinatie van mijn buik en rug. Ik heb de hele nacht lopen spoken maar daarna was er ook weer niks aan de hand en inmiddels is het weer rustig.
Vluchtkoffer
Inmiddels staat de vluchtkoffer voor mij en de baby al redelijk klaar. Ik heb er best wel moeite mee gehad omdat ik niet precies wist wat ik nou allemaal wil meenemen. Laat staan wat je nou echt nodig hebt. Ik heb zijn eerste pakje ingepakt met nog wat andere extra babykleding zoals rompertjes. De luiertas is een beetje zijn vluchttasje geworden en daarnaast heb ik mijn spullen in een koffer gedaan omdat dat gemakkelijker is met meenemen en mijn weekendtas bleek toch wel wat klein te zijn voor alles.
Voor mezelf heb ik kleding uitgekozen wat vooral na de bevalling comfortabel zit. Een fijne trainingsbroek, comfy shirtje en vergeet de voedingsbeha's niet. Het enige wat ik nog bij elkaar moet zoeken zijn wat spullen voor Dylan. Voor het geval dat hij eventueel wat nodig heeft als we wel naar het ziekenhuis moeten. Mijn wens is om echter thuis te bevallen dus ik hoop dat we alles niet nodig hebben. Misschien dat me dat ook wel een beetje tegengehouden heeft wat betreft de vluchtkoffer inpakken.
In gevecht met onze kinderwagen
We hebben al sinds ongeveer 12 weken zwangerschap een kinderwagen. Omdat het nog zo vroeg in de zwangerschap was zijn we nog totaal niet toegekomen aan dat ding uittesten. Ik wilde sowieso nog even alle dekentjes die we erbij kregen wassen dus bedacht me maar gelijk te gaan verdiepen in dat ding. Ik ben er de hele ochtend mee bezig geweest. Inmiddels weten we hoe het werkt maar zo gemakkelijk was het niet. Ben benieuwd of we er snel handig mee worden zodra er ook een baby'tje in moet liggen.
Laatste loodjes
Ik kan wel met zekerheid zeggen dat de laatste loodjes wel echt het zwaarste zijn. Ik ben vanaf week 20 ongeveer thuis. Als ik er zo aan terug denk dan is dat echt als super lang maar de weken zijn voorbij gevlogen. Ik heb me veel kunnen voorbereiden maar als het dan opeens week 39 is gaat het hard. Ik ben me er heel bewust van dat het elk moment kan gebeuren. Je weet alleen niet wanneer en dat maakt het lastig vind ik.
Ik ben het zwanger zijn nog niet zat want lichamelijk gaat het echt heel goed. Ik heb een bescheiden buikje, ik kan nog veel zelfstandig doen maar ik ben zo benieuwd naar het jongetje in mijn buik. Hoe zie je eruit? Wanneer zal je verjaardag zijn? Hoe gaat zo'n bevalling? Lijk je op papa of lijk je op mama? Hoe zal ik zijn als mama? Hoe zal Dylan zijn als papa? Wat als er iets niet goed gaat? Allemaal vragen die door mijn hoofd gaan. Ik hoop dat alles goed komt. Hopelijk hoeven we niet te wachten tot week 42, al zou het zomaar kunnen.
Kom maar lief klein mannetje, wij zijn klaar voor jouw komst.
Liefs, Kirsten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Over mij
Popular Posts
-
He bah, mijn broek kan niet meer dicht! Een paar weken geleden paste hij toch echt nog. Zwangerschapskleding is onmisbaar tijdens de zwang...
-
Een huishouden kan behoorlijk pittig zijn. Zo heb je taken die elke dag terugkomen, de dagelijkse taken. Daarnaast zijn er taken die je we...
-
In de drukke tijd waar men zich nu in bevindt gaat het leven in een stroomversnelling aan ons voorbij. Voor we het weten is het alweer een...
Featured Post
Mogelijk gemaakt door Blogger.
Wat zie je er goed uit je straalt helemaal! Gaat dan opeens snel he, succes met de laatste loodjes <3
BeantwoordenVerwijderenZo spannend die laatste weken. Dan zit je echt te wachten wanneer hij nu komt. Hopelijk duurt het niet al te lang. Succes met de laatste dagen/weken.
BeantwoordenVerwijderenliefs
Dankjewel Edith! Ja het gaat dan toch stiekem wel een beetje snel.
BeantwoordenVerwijderenJa het is ook echt wachten.. Gelukkig kan het geen maanden meer duren dat scheelt weer. Dankjewel Tineke!
BeantwoordenVerwijderen